Een monsterblog over een gevaarlijk onderwerp: kanker.
En dan ook nog eens 10 onjuiste redeneringen die rondom deze gevreesde ziekte gehanteerd worden.
Het onderwerp is heftig, net als kanker. Maar het inzicht dat dit artikel geeft, biedt je de kans beter een dergelijk ernstige ziekte om te gaan. Betere keuzes te maken. En dat is van levensbelang. Voor jou.
inhoud
Drogreden bij kanker levert angst op
De angst die het ons inboezemt, belet ons helder na te denken. Terwijl je emoties je overweldigen.
Als we het woord kanker al durven uitspreken. Iedereen kent wel iemand die het heeft of eraan is overleden. Hoe kun je over iets denken waar zoveel emoties bij betrokken zijn?
Als een gezwel gevonden wordt, komt al snel de vraag naar boven: goedaardig of kwaadaardig? Oftewel, kun je het overleven of niet? En als je het overleeft, bij welke kwaliteit van leven dan?
In dit artikel laat ik zien dat we dagelijks gebruik maken van drogredenen. Het gebruik van een dergelijke onjuiste redenering belemmert ons een correct beeld op hoe we met deze ernstige ziekte om kunnen gaan.
Als je een beetje zicht hebt op welke grote levensvragen bij de ziekte K. spelen, dan helpt je dat de regie in eigen hand te houden. Er komt veel op de zieke en de betrokkenen af als zo’n ernstige ziekte je leven binnensluipt. Er zijn veel manieren om hiermee om te gaan. Alert proberen te blijven en proberen er goed over na te denken. Deze blogpost helpt daarbij. Praten over kanker en vooral kijken welke schijnredenen erbij spelen kunnen helpen. Heb je zicht op de onjuiste redeneringen, ook wel drogredenen genoemd, dan heb je de mogelijkheid het heft in eigen handen te nemen. Logisch, want het gaat om jou!
Praten over levensvragen helpt je gedachten ordenen. Als je wilt kun je direct een afspraak maken voor een gesprek om kennis te maken:
In gesprek met de dokter verandert de mens in een patiënt
Jan Rot, of hoe iemand met kanker omgaat
Jan Rot, zanger, songwriter en hertaler is overleden aan uitgezaaide darmkanker.
Kort voor zijn overlijden was Rot in gesprek met Cornald Maas, waarin hij openhartig spreekt over wat hij allemaal wél heeft. En waar hij dankbaar voor is. Hij is daarmee een voorbeeld voor een misschien niet zo voor de hand liggen levenskeuze.
Ik sprak Rot over zijn passie wat leidde tot een bijzonder portret.
De ziekmelding
In 2018 was met 30 procent van alle overleden Nederlanders kanker de meest voorkomende doodsoorzaak. Zo’n groot risico geeft reden om te vrezen. Maar is alle angst wel terecht? Moeten we bang zijn voor die tumor die zich ergens in ons lichaam heeft genesteld? Of gaan we de strijd aan, er tegen vechten?
Kunnen we het beste de adviezen van de arts opvolgen en ons met al zijn goede bedoelingen laten behandelen?
Want dat laatste is wat er veelal gebeurt. In het gesprek waarbij de arts het slechte nieuws meedeelt, wordt ook direct verteld wat de zieke mens het beste kan doen. Volgens de laatste stand der technieken en de nieuwste inzichten op gezondheid.
De mens stapt bij de arts binnen. Door de melding van een ernstige ziekte verandert de mens in een patiënt. Een proces dat zich ongemerkt maar onverbiddelijk lijkt te voltrekken.
Ineens heeft de mens de status van een ziek mens. Gelukkig, de zieke mens lijkt in het systeem van het ziekenhuis op de juiste plek te zijn. Geen betere plek als je ziek bent, dan in een ziekenhuis.
Als de patiënt positieve overlevingskansen heeft, dan kan hij gelukkig al snel worden geholpen. In een land waar voor alles een wachtlijst is, openen alle gesloten deuren zich razendsnel. Wat fijn, volgende week kan de bestraling beginnen, samen met een chemokuur en eventueel nog een operatie.
Veel opties zijn er niet, zegt de dokter; wij adviseren u zich door ons te laten behandelen. Dan wordt u weer beter. Als u zich niet laat behandelen, dan gaat u dood. Ik begrijp dat het moeilijk is, maar ik adviseer alleen maar. Ú moet uiteindelijk de keuze maken. Liefst zo snel mogelijk. Dit in verband met onze productieplanning.
kanker heeft me laten zien wat ik écht belangrijk in het leven vindt.
En wat als de arts zelf darmkanker krijgt?
Dirk de Wachter, is als psychiater tevens arts. En filosoof. In dagblad Trouw maakt hij melding van ‘de kanker die hem sinds 2021 in zijn nek blaast’. En hoe menselijk het “Hoe gaat het met u?” van de dokter bij De Wachter overkomt.
Onderstaand filmpje gaat over een levenslustige dokter die zelf ziek wordt. Na bevolkingsonderzoek wordt bij hem darmkanker geconstateerd. Hij spreekt openhartig over zijn operatie en zijn twee stoma’s.
Redeneert hij correct over kanker? Hij spreekt over zijn geremdheid bij intimiteit. Aan kankerpatiënt zijn zegt hij aan gewend te zijn.
En hij ontdekte welke dingen hij eigenlijk écht belangrijk in het leven vindt!
video over leven na kanker met twee stoma’s
Behandelen of niet? Een keuze met 1 alternatief
Praten over kanker blijkt niet eenvoudig. Hoe weet je of je redeneringen bij kanker juist zijn? En dus eigenlijk drogredenen zijn?
Jij moet de keuze maken. Goed of fout. Maar hoe kun je dat doen? Waar kun je uit kiezen? Simpel gezegd: als je de keuze van de dokter kiest dan heb je de meeste kans om te overleven. Kies je niet voor zijn behandeling dan ga je dood. Dat is dan niet zo’n moeilijk keuze, toch? Dan kies je toch voor leven. Maar is het advies dat de dokter je geeft wel het enige alternatief voor leven?
Je wordt eigenlijk voor een zogenaamde Hobson-keuze gesteld; een keuze zonder werkelijk alternatief. Een werkelijke keuze bestaat uit minimaal drie opties. En niet slechts twee. Ook niet uit een keuze die in de categorie valt: slikken of stikken. Maar de suggestie die de arts bij je wekt is dat je een keuze hebt. Toch heb je die ook wel. Maar niet slechts eentje zoals de behandeld arts je voorschotelt.
De dokter weet het (ook) niet
Vraag verder aan de arts. Misschien lukt dat niet in het eerste gesprek of toch wel in een vervolggesprek. Met een beetje voorbereiding.
Welke vragen komen bij je op?
Hoe kom ik aan kanker en gebruik erbij onjuist redeneringen? Wat kan ik er zelf aan doen?
En als je dan weer terug bij de dokter bent dan stel je je vragen. Zijn de antwoorden die je krijgt bevredigend? In hoeverre spelen emoties hierin een rol?
de dokter heeft uiteindelijk op al je vragen maar één antwoord: ‘Ik weet het niet’.
De kans is erg groot dat je met een onbevredigend gevoel naar huis gaat. En dat komt omdat de dokter in het beste geval, uiteindelijk bij echt doorvragen op al je vragen maar één antwoord heeft: ‘Ik weet het niet’.
En dat is eigenlijk het beste antwoord waar je op mag hopen. Want feitelijk zegt hij daarmee de waarheid. Als hij het namelijk had geweten, dan was kanker niet meer die gevreesde ziekte. Of welke verschrikkelijke ziekte dan ook. Als de medici zouden weten wat de oorzaak van kanker is, dan ligt een werkelijke oplossing in het verlengde ervan.
Behandelmethoden zijn vastgelegd in strikte protocollen
In plaats daarvan bedienen de medici zich van behandelmethoden die statistisch gezien in het verleden het beste overlevingspercentage gaven. De behandelmethoden zijn vervolgens vastgelegd in protocollen. Het advies wat jou gegeven wordt is geen maatwerk, maar is gebaseerd op protocollen. Alle behandelmethoden bij kanker zijn terug te vinden op oncoline.nl. Daar staat tot in het kleinste detail vermeld hoe bij welk ziektebeeld gehandeld dient te worden.
Er staat precies omschreven wat de behandeling bij een bepaalde diagnose voor kanker is. Daar komt geen mens aan te pas. Pardon, het onderdeel van het menselijk lichaam wordt aangepakt dat kanker aan de diagnoseapparatuur heeft laten zien. Dat is natuurlijk wel ingebed in een menselijk lichaam, maar dat lijkt met de technische handelingen geen integraal deel uit te maken van de patiënt. De medici focussen zich alleen op het gedeelte van het lichaam dat gediagnosticeerd ziek is.
Om er iets a-technisch en misschien wel erg zweverig tegenover te zetten: de Dalai Lama beweert dat een dokter die zich alléén bezighoudt met de technische aspecten van zijn vak, een ziek mens niet werkelijk kan genezen. Slechts een arts die zich verdiept in het hele wezen van zijn patiënt kan hem genezen. Heel maken. In het Duits bezigt men het woord ´Heilung´. In het Nederlands vertalen we dat met ‘genezing’. We hebben wel een betere vertaling, namelijk ‘Heling’. Dat woord gebruiken we niet meer in de dagelijkse praktijk.
Kankerbehandeling zicht zich alleen op het zieke deel van het lichaam
Het mag duidelijk zijn dat heling en genezing niet hetzelfde betekent. Het in onbruik raken van het woord ‘heling’ is het levende bewijs van de aandacht voor het onderdeel van het lichaam. Heling betekent letterlijk: heel maken.
De taal laat zien wat er in de praktijk gebeurt of is gebeurd.
De in Nederland gehanteerde medische methoden voor de behandeling van kanker richten zich op het zieke deel van het lichaam en niet op het geheel.
Iedereen kan die filosofie ook terugvinden in een ziekenhuis. Loop er eens door heen. Voor elk onderdeel van ons lichaam bestaan aparte afdelingen met gespecialiseerde mensen die zeer veel kennis en expertise hebben van hun specifieke vakgebied. Cardiologie, chirurgie, keel-, neus- en oor specialisme, et cetera. Bestralingsapparatuur bevinden zich van oudsher in betonnen bunkers op dezelfde verdieping als het mortuarium. In de kelder van het ziekenhuis.
Het specialiseren wordt steeds meer doorgevoerd. Dat merk je als burger onder andere aan de groter wordende geografische afstand die de patiënt af moet leggen om zijn specialistische zorg te verkrijgen.
Wat zijn drogredenen?
En dan nu de 10 onjuiste redeneringen bij kanker. Voor een goed begrip: Wat zijn dergelijke drogredenen?
Drogredenen klinken logisch of juist, maar die dat bij nader onderzoek niet zijn. Als we de drogreden niet herkennen, dan laten we ons bedotten.
Omdat kanker een kwestie is van levensbelang, wil je je in zo’n situatie niet laten bedotten. Zodat je keuze’s kunt maken die in lijn met jouw werkelijke wens zijn.
Daarom benoem ik 10 schijnreden. Je herkent ze als je ze lijst, maar wordt je er mee geconfronteerd, dan valt het niet op.
Denk er het jouwe van en doe er je voordeel mee!
Drogredenen bij kanker:
1. Een autoriteit zegt het, dus het is waar
Een autoriteit beweert dat het zo is. Dit is een onjuist beroep op autoriteit. Een veel gebruikte drogreden. Een dokter, een ziekenhuis, KWF kankerbestrijding, de statistieken. En daarmee is het juist. Gezaghebbende instanties ondersteunen die redeneringen.
Als mens zijn we geneigd te vertrouwen op autoriteiten. Van een man met een witte jas die in een ziekenhuis rondloopt, denken we dat die arts is. En dus zieke mensen beter kan maken.
KWF Kankerbestrijding verricht wetenschappelijk onderzoek, dus wat zij zeggen is waar. En als de overheid ons iets voorhoudt, dan is dat voor ons eigen bestwil. Maarten van der Heijden ondersteunt KWF door dit jaar het geld dat hij inzamelde met het voor de tweede keer zwemmen van de Elfstedentocht aan KWF Kankerbestrijding te doneren. Een nobele daad van Maarten. Over de rol van KWF later een verdere nuance.
Natuurlijk mag je er vanuit gaan dat professionals hun werk zo goed mogelijk doen. En mocht dat niet zo zijn, dan kun je een beroep doen op een klacht, bezwaar- of beroepsprocedure.
Met zo’n procedure krijg je misschien genoegdoening, maar het herstelt niet wat er anders liep dan je verwachtte. Persoonlijk leed voelt alleen een persoon, niet een instantie. Doorgaans ook niet de persoon die namens een instantie handelt.
Jij en zorg, een ongelijkwaardige relatie
Je behandelplan is een overeenkomst tussen jou en de zorginstelling. Een zorginstelling is als organisatie een abstract orgaan zonder emotie, zoals jij die als persoon wel hebt. Je kan boos worden op een organisatie, maar een organisatie niet op jou. Dit zorgt voor ongelijkwaardigheid tussen jou als persoon en (de medewerker van) de organisatie.
Uiteindelijk ben jij de enige die verantwoordelijk is voor zijn eigen lichaam. Alle goede bedoelingen van mensen met een bepaalde kennis of expertise ten spijt, jij bent de enige die jouw lichaam kan voelen.
Als anderen willen weten hoe jij je voelt, dan zullen ze dat aan jou moeten vragen.
Een verhoogde temperatuur geeft aan of je volgens de standaard de juiste temperatuur hebt. Jij bent echter de enige die kan vertellen of je je warm of koud voelt, los van wat de thermometer zegt. Een professional in de zorg voelt niet wat jij voelt. Het maakt de relatie tussen een zorginstelling en jou als persoon ongelijkwaardig.
drogredenen herkennen: zodat je de keuze’s kunt maken!
2. Reguliere zorg wijst complementaire geneeskunde radicaal af
De reguliere medische sector wijst zeer vaak radicaal enig andere inzichten van aanvullende zorg af. Er schuilt echter geen logica in het afwijzen van de andere visie zonder dat daarvoor bewijzen bestaan. Sterker nog: het is juist de essentie van wetenschap om een oordeel te kunnen vellen, pas nadat je dat correct hebt onderzocht.
Het kiezen voor andere of complementaire therapie dan die de behandelde arts adviseert, benoemt de medicus in Nederland wel als ‘De Sylvia Millecam-methode’. Daarmee de persoonlijke keuzes die een bekende Nederlander heeft gemaakt samenvatten als een voorbeeld waaruit zou moeten blijken dat het beter is de weg van de reguliere gezondheidszorg te kiezen. Kijk maar eens op kwakzalverij om te zien hoe fel gekant de Vereniging tegen de Kwakzalverij is tegen inzichten over gezondheid en ziekte die door de complementaire medische sector worden verkondigd.
Het ijkt het erop dat de reguliere gezondheidszorg zich persoonlijke aangevallen voel.
Een paar voorbeelden.
Experiment gereguleerde wietteelt pas in 2021
Medicinale cannabis betekent voor veel mensen rust, minder angst, beter slapen en minder zorgen. Behalve zorgen over het verkrijgen ervan. Gebruik van cannabis is in Nederland wettelijk niet toegestaan. Het in bezit hebben van de hennepplant is verboden.
De regering Rutte 3 kondigde aan te gaan experimenteren met gereguleerde wietteelt onder overheidstoezicht. Nu blijkt dat dat pas op zijn vroegst halverwege 2021 zal starten. Ná de regeerperiode van Rutte 3.
Vele staten van het meer conservatieve Verenigde Staten hebben al een tijdje speciale medicinale winkels.
Eigenlijk is het verwonderlijk. Een nationale overheid die bepaalt dat je binnen haar nationale grenzen een plant die in de vrije natuur overal ter wereld voor kan komen, niet mag hebben. Waarom is dat?
Zou het gebruik van de plant tot bijwerkingen leiden zoals de door de mens uitgevonden behandelingen, waaronder de behandeling met chemotherapie? Nu is het zo dat een plant niet te patenteren is. En dus is er niets aan te verdienen. In tegenstelling tot medicijnen. De farmaceutische industrie heeft een commercieel belang bij de medicijnen die ze verkoopt aan zieke mensen.
Kanker door zuurstoftekort op celniveau: Otto Warburg
De visie van Otto Warburg lijkt in de vergetelheid te zijn geraakt. Reeds in 1931 ontving Warburg de Nobelprijs voor Fysiologie en Geneeskunde voor zijn theorieën over de ademhaling op celniveau. We noemen dat heden ten dage ‘intracellulaire verbranding’ waarbij er een relatie zou bestaan tussen suiker, zuurstoftekort op celniveau en de ontwikkeling van kankercellen.
Volgens de hypothese van Warbug zou ‘trek in zoet’ de achilleshiel van de ziekte kanker zijn.
3. De dokter: hij weet niet wat hij niet weet
Bij doorvragen bij welke specialist dan ook voor behandeling van kanker, zoals chemotherapie, bestraling en opereren, antwoordt de dokter uiteindelijk: ik weet het niet. Hij weet niet of je het overleeft of welke schade de behandelingen precies betekenen. En wat alle ingrepen uiteindelijk betekenen voor jou op de lange termijn. Hoe moet je dan omgaan met kanker? Welke redeneringen bij kanker kun je volgen?
Het gezegde bij twijfel niet oversteken, geldt hier blijkbaar niet. Het is heel merkwaardig dat een medicus zware medische ingrepen adviseert, terwijl de uitkomst uiterst onzeker is. Het uitvoeren van de adviezen wordt gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek en statische gegevens. Er wordt hier een beroep gedaan op ervaringen uit het verleden. Het is de vraag of omstandigheden uit het verleden nog steeds van toepassing zijn op hedendaagse problemen. Tot 2006 communiceerde de financiële sector ‘In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst’. Een dergelijke voorwaardelijkheidsverklaring kom je bij de levering van gezondheidszorg niet tegen.
Relatie oorzaak gevolg
Statistische gegevens vertellen veel over grote groepen mensen. Het is de vraag of de individuele mens met zijn unieke eigenschappen voldoende recht wordt gedaan door ze te vergelijken met gemiddeldes van historische gegevens. Hier is sprake van een overhaast generalisatie. En van een onjuist oorzaak-gevolg relatie.
Tot slot zijn de meeste patiënten onvoldoende op de hoogte van alle ins en outs van alle relevante informatie. Ze zullen de arts op zijn woord moeten geloven.
Als je de oorzaak van iets niet werkelijk kent, dan kun je de gevolgen niet inschatten. De uitkomst van elke behandeling is daarmee onzeker. De behandeling van kanker heeft doorgaans geleid tot betere overlevingskansen. In de meeste gevallen doet de behandeling een zware aanslag op je immuunsysteem. Hetzelfde systeem dat niet in staat is geweest de ontwikkeling van kanker te weren. En hetzelfde systeem dat cruciaal is voor je herstel.
Hoe dan ook: het is de dokter eigenlijk niet echt aan te rekenen. Hij weet niet wat hij niet weet. Dat kan hij niet weten.
4. In het ziekenhuis op de beste plaats?
Als je ziek bent, ben je in het ziekenhuis op de beste plaats, zo klinkt één van de onjuiste redeneringen over kanker.
Bij behandeling van kanker ligt het accent op de technische uitvoering van de handelingen. Eenmaal behandeld mag je verblijven in ruimtes waar je vrijwillig niet snel voor gekozen zou hebben. Zo kun je genieten van voedsel en drank waarvan je je af mag vragen of dat daadwerkelijk ondersteunend is voor je systeem. Daarnaast is een ziekenhuis niet direct een omgeving die je inspireert tot een kwalitatief goede genezing. Het feit dat patiënten over het algemeen graag weer zo snel mogelijk het ziekenhuis uit zouden willen, is misschien een indicatie dat de omgeving van de patiënt onvoldoende het herstel ondersteunt. Vragen die opkomen over leven en dood kun je stellen aan een geestelijk verzorger. Omgaan met emoties stel je uit tot je weer thuis bent.
Het menselijk welbevinden komt geenszins aan bod. Het personeel heeft de handen vol aan de patiënten die de meeste lichamelijke zorg vragen. En ben je eenmaal uit het ziekenhuis, dan is het aan jou om te leren om te gaan met de gevolgen van de ziekte en de behandeling. Thuisgekomen kun je praten over kanker.
5. Hoe kan kanker terugkomen als hij weg was?
Bij de behandeling van kanker kijkt de arts naar het specifieke onderdeel van het lichaam dat aangetast is. Een deel van het gehele lichaam dus. Een succesvolle behandeling van het aangetaste lichaamsdeel zou betekenen dat de kanker uit het lichaam weg is. Dat lijkt logisch.
Wat nu als de kanker zich weer openbaart? Dit maakt redeneringen bij kanker lastig. Waar komt kanker dan vandaan, als die eerst helemaal weggeweest zou zijn? Logischerwijze kan iets dat definitief weg is, niet meer terugkomen. Zou het kunnen dat de kanker helemaal niet is weggeweest, zelfs nadat je dokter je vertelde genezen te zijn?
6. Gevecht tegen kanker is verzet tegen ons eigen lichaam
KWF Kankerbestrijding en Nationaal Fonds tegen Kanker binden de strijd aan tegen kanker. Door allerlei acties om geld in te zamelen gebruikt KWF de angst voor de ziekte om de eigen doelstellingen te realiseren.
Hoe logisch is dat? Waar strijden ze precies tegen? Beide organisaties stellen namelijk dat ze niet weten waar de kanker vandaan komt. Hoe kun je dan de strijd ertegen aanbinden? Wat zijn dan de redeneringen bij kanker volgens KWF?
We kennen de zogeheten vijand niet. KWF Kankerbestrijding (zoals de naam al doet vermoeden) heeft als missie strijd tegen een onbekende vijand, namelijk kanker te voeren. Er zit geen logica en deze redenering.
De strijd richt zich tegen iets wat in ons lichaam huist. Hoe erg we dat ook vinden, we geven dat iets onderdak. Niet gewild natuurlijk, het is een ongenode gast. Maar toch, nog steeds een gast. Wat is het effect als we boos zouden worden op onze gast? Bijvoorbeeld al onze frustratie op hem zouden loslaten. Zou de gast daarmee weggaan? Als dat zo zou zijn, dan is dat mooi. De kanker uit het lichaam. Probleem opgelost. Als we een gast in ons huis binnen laten, die achteraf niet zo genood blijkt te zijn, wat zou dan de beste manier zijn om hem uit je huis te krijgen?
Stel nou eens dat ons gevecht tegen deze ziekte niet leidt tot het vertrek ervan. Wat gebeurt er dan met onze boosheid? Het is maar de vraag of zoveel stress in het lichaam veroorzaakt door de strijd die je voert ervoor zorgt dat de ontaarde cellen weggaan. We verzetten ons tegen iets wat zich in ons eigen lichaam bevindt. Eigen cellen die kankercellen zijn geworden. Zou verzet tegen een deel van ons lichaam, ons eigen lichaam helpen te genezen?
Ter vergelijking: we hebben ook minder fijne karaktereigenschappen die we liever niet zouden hebben. Zouden die weggaan als je er tegen vecht?
Hoe respectabel de positie van KWF ook is, de strijd tegen kanker aanbinden gaat feitelijk niet…
7. Een mens is afhankelijk van zijn omgeving
Een mens is een sociaal dier. Afhankelijk van zijn omgeving. We trekken het ons aan wat dierbaren van ons vinden. Bij deze levensbedreigende ziekte tonen we ons extra gevoelig. De omgeving van de zieke ventileert opmerkingen en geeft adviezen op basis van eigen of andermans ervaringen en beïnvloedt daarmee de zieke. Als ziek persoon heb je je omgeving misschien meer nodig dan als je niet ziek was geweest, dus hun mening telt. Ook al is die mening misschien beïnvloed door emoties. Maar ja, kanker en omgaan met emoties…En dan is er de angst om jou te verliezen, want dat is wat er volgens de gevestigde medische sector gebeurt als je de medische adviezen niet opvolgt.
8. Kankerzorg gebaat bij continuering van de kankerzorg
De zorg besteedt € 4,3 miljard aan kankerbehandelingen. Dat is 4,8% van de totale Nederlandse zorgkosten (NFK.nl: 2011). Eerder haalde ik aan dat 30% van de sterfgevallen veroorzaakt wordt door kanker!
Veel mensen hebben zich gespecialiseerd in kankerzorg en verdienen er hun brood mee. Als we wisten wat kanker was en we zouden het kunnen voorkomen, dan zouden we de zorgsector € 4,3 miljard kunnen besparen.
Zoals elk mens belang heeft bij zijn inkomensvoorziening, is iedereen die werkzaam is in de kankerzorg gebaat bij continuering van de kankerzorg. Dit maakt dat farmacie, kankerziekenhuizen, hulpmiddelenleveranciers, enzovoort belang hebben bij (nieuwe) gevallen van kanker. Signaleringscommissie Kanker van KWF Kankerbestrijding stelt in haar tot op heden meest recente rapportage van 2011: Het aantal (nieuwe) diagnoses kanker zal met meer dan 40% stijgen van 87.000 in 2007 tot 123.000 in 2020. Menselijkerwijs zal deze drastische toename het belang medewerkers die kankerzorg verlenen vergroten.
9. Niet overhaast beslissen over belangrijke vragen over leven en dood
En wat zegt je eigen emotie in het hele proces? Is er boosheid, verdriet, angst? Krijgen die de ruimte? Of je intuïtie, speelt die een rol bij alle keuzes die je maakt? Hele belangrijke kwesties, van leven en dood. Vragen over de zin van het leven komen onvermijdelijk naar boven. Van belang om daar heel goed over na te denken. Niet overhaast beslissen.
Net als bij alle andere belangrijke keuzes waar je tot op heden voor stond; keuze van je opleiding, werk, partner. Kinderen. Waarschijnlijk vond je die keuzes zo belangrijk dat je daar goed en misschien zelfs wel lang over nagedacht hebt. De voor- en nadelen afwegen, alternatieven bekijken. En dan, na wijs beraad een beslissing nemen. Eentje waar je je ook nog eens goed bij kon voelen. Toch?
Een levensvraag die alleen jij kunt beantwoorden
Waarom zou je dan nu het over leven en/of dood gaat, ook niet goed nadenken? De druk van de omgeving is groot, maar jij bent toch de eigenaar en regisseur van je eigen leven. Bij de belangrijkste keuze in je leven merk dat jij de enige bent die kan beslissen. Ondanks dat het anders lijkt, eigenlijk staat de kankerpatiënt er helemaal alleen voor.
Niemand anders dan jezelf kan voor jou beslissen. Al helemaal niet als de deskundigen je eigenlijk ook niet precies kunnen vertellen wat de gevolgen van je Hobson keuze is. Je weet wel, de keuze waarbij je de vrijheid wordt gelaten om feitelijk één geboden keuzeoptie zoals goed of fout te accepteren of af te wijzen.
10. Pech, toeval en genetische aanleg
KWF Kankerbestrijding stelt dat pech, toeval en genetische aanleg een rol spelen in redeneringen bij kanker. Vraag een arts over het ontstaan van kanker en hij vertelt hetzelfde. Je bent dus een pechvogel, hebt ongeluk en ouders die je een verhoogde kans op kanker zouden hebben gegeven.
Toeval is een term die in de medische wetenschap geen plaats heeft.
Misschien is dat een beetje kort door de bocht, maar de door KWF benoemde externe oorzaken geven je niet bepaald het gevoel dat je trots op je zelf kunt zijn.
KWF Kankerbestrijding (site kwf.nl): Toeval speelt een rol bij het krijgen van kanker. Soms spelen pech en genetische aanleg een rol bij het krijgen van kanker.
De algemene en vage oorzaken zoals KWF die formuleert sluiten niet uit dat pech, toeval en genetische aanleg voor elke ziekte zou kunnen gelden. Hiermee wordt de onmacht ten opzichte van kanker duidelijk waaraan KWF zich blootgesteld ziet. En bij ons allemaal.
Helpt dat je? Ik denk van niet. En als je al ziek bent, zou je misschien wat positievere ondersteuning kunnen gebruiken. KWF Kankerbestrijding stimuleert hiermee om in de slachtofferrol te kruipen, een rol die je herstel niet direct ondersteunt. Immers, als je er vanuit zou gaan dat je ziekte veroorzaakt zou worden door pech, toeval en genetische aanleg hoe zou je dan je eigen verantwoordelijkheid kunnen nemen?
Maar nog erger, door het ontstaan van kanker zo te formuleren, wordt je eigen denken buitenspel gezet.
Kankercellen zijn ook eigen cellen!
Volgens de medische sector krijg je kanker door oorzaken buiten jezelf. In het verlengde hiervan: ligt de oplossing van de ziekte ook buiten het eigen lichaam? dat het een drogreden is blijkt uit het volgende.
Stel je wordt verkouden. Dat gebeurt doordat jouw lichaam in aanraking komt met een virus. Waarom wordt je partner niet verkouden en jij wel? Omdat jouw lichaam ontvankelijk was voor het virus. Vergelijk het met een kankergezwel: in het lichaam zijn cellen gaan radicaliseren en heeft zich een carcinoom ontwikkelt. Het verschil met een verkoudheid is dat je daarvan kan zeggen dat het virus van buiten je lichaam komt.
Kankercellen zijn eigen cellen die zijn gaan radicaliseren. Kennelijk is er een voedingsbodem in het lijf aanwezig dat zorgt voor het ontstaan van kanker. Alles wat maakt dat een lichaam zich in een bepaalde staat bevindt, bepaalt of iemand ziek wordt of niet. Er is ontvankelijkheid voor een prikkel nodig om een mens ziek te maken. Bij verkoudheid is de prikkel een virus die door een zwakte ergens in het systeem van de mens ervoor zorgt dat die mens verkouden wordt.
Wat is de prikkel bij kanker?
Van logische redeneringen bij kanker naar het waarom
Het voorgaande gaat volledig uit van logisch redeneren. Het gebruik van drogredenen ontrafelen helpt daarbij. Elk gevolg heeft een oorzaak. Zo proberen we de wereld rondom ons heen te verklaren. Met hetzelfde logisch redeneren is die manier van argumenteren onderuit te halen bij het denken over de ziekte k.
We zien de gevolgen van deze zogenaamde progressief degeneratieve ziekte (ofwel: kans of herstel is matig). Maar de daadwerkelijke oorzaak ervan kennen we niet. We weten min of meer hoe kanker zich ontwikkelt, maar dat is de technische kant ervan. De fysieke kant van de manifestatie van kanker kunnen we waarnemen met onze zintuigen. Al dan niet met behulp van hulpmiddelen zoals MRI- en CT-scan.
Werkelijk inzicht in redeneringen bij kanker
Het waarom echter verwijst naar de werkelijkheid waarop iets is gebaseerd. In het geval van kanker kennen we de ware aard van kanker niet. We kennen de ware identiteit van kanker niet. Het betekent dat medici nog steeds niet weten hoe kanker ontstaat. Geneeskundigen ontlenen prognoses van de ontwikkeling van deze ziekte aan statische gegevens in vergelijkbare gevallen. De prognose is niet gebaseerd op een werkelijk inzicht over het ontstaan van de ziekte.
Kortom: met logisch redeneren kun je een aantal onjuistheden achterhalen, waardoor je een bredere kijk kunt krijgen op deze aandoening. Kanker is meer dan een diagnose van een dokter en de daarop volgende behandelingen. Daarom is het zo belangrijk om de juistheid van redeneringen bij kanker te checken.
De uiting van de ziekte in het lichaam heeft een direct effect op de mentale mens. Dus het denken, voelen en willen van de mens. Een kankerpatiënt is niet als een auto die even naar de garage moet voor het vervangen van een kapot onderdeel.
Kanker raakt de fundamenten van het mens-zijn. Het raakt zingeving, onze levensvragen. Hoewel logisch redeneren ons kan aanzetten om na te denken hoe we met kanker om kunnen gaan, om de ware aard van kanker te kennen zullen we ons moeten begeven op het niveau van het werkelijke zijn van kanker. De basis waarop de werkelijkheid van kanker is gebaseerd. Hier valt veel over te zeggen. Het meest praktische om het zijn van iets te onderzoeken, is het stellen van de vraag die begint met waarom? Het waarom verwijst namelijk naar de essentie van een probleem of kwestie.
Anders denken
Ik heb dit artikel geschreven met de bedoeling mensen aan te zetten tot nadenken over ziekte. Anders denken wellicht. Zorgvuldig nadenken en praten over zo’n levenskwestie. Vooral ook checken of er onjuiste redeneringen bij kanker zijn die je kunt herkennen.
Goed voor jezelf en daarmee goed voor een betere wereld. Misschien zelfs tot anders denken. Anders dan je in eerste instantie voor mogelijk had gehouden. En keuzes te maken in het leven die er toe doen. Keuzes die niet alleen leiden tot de oplossing van het ogenschijnlijke probleem, maar die ook recht doen aan de ware aard van een mens. In dit geval de kankerpatiënt. Maar het is net zo goed van toepassing op een andere ernstige ziekte.
Het noemen van instanties in dit artikel heeft louter tot doel om de beeldvorming van de eigen denkmogelijkheden te verbeteren en daardoor de autonomie van de mens die ziek is te vergroten.
Wat is de betekenis van ziekte?
Ziekte raakt het mens-zijn onherroepelijk. In de reguliere en complementaire geneeskunde is niet altijd de (juiste) aandacht voor de betekenis van ziekte en wat de enorme gevolgen van een ernstige ziekte met een mens doet. Wat doet de ziekte met mij, wat als ik er niet meer ben, wat is echt waardevol in mijn leven?
Denk-Wijzer vult het gat dat maakt dat ziekte betekenis kan hebben en vragen oproept. Organisaties die zich met aanvullende zorg bezighouden zien dat (ex)kankerpatiënten gebaat zijn bij meer dan alleen medische ondersteuning. Zo is Denk-Wijzer één van de partijen waarnaar Stichting Ook (Optimale Ondersteuning bij Kanker) doorverwijst door opname in haar OOK Wijzer. Voor Denk-Wijzer betekent dit een erkenning van een niet-medische methode waar al zoveel kankerpatiënten baat bij hebben gehad. Dat is waardevol voor alle mensen die hun kwestie willen oplossen.
Raakt kanker jou? Spreek erover!
Wat zijn jouw redeneringen bij kanker?
Heb je het overzicht over je mogelijkheden en en kun je daarover filosoferen, zodat het je inzicht geeft?
Omgaan met ziekte begint met praten en denken erover. Dat kun je doen met naasten en lotgenoten. Maar zij leven met je mee. Dat is fijn, maar het levert niet per sé het inzicht op dat wijzer maakt.
Tenslotte kun je een beetje wijsheid wel gebruiken. Niets werkt beter dan je eigen wijsheid.
Informeer je daarom vrijblijvend!
Ook, of juist bij twijfel!
13 reacties
Heel interessant artikel.
Ik denk dat het heel moeilijk is om een oordeel te geven.
Je staat er pas echt bij stil als je er zelf of in je directe omgeving of familie mee geconfronteerd wordt. Dan wordt het echt heftig.
Het geeft wel stof tot nadenken
Met alle respect voor patiënten en waar zij doorheen gaan: artsen stellen behandelingen voor die het beste werken. Dat deze behandelingen bijna nooit zaligmakend zijn weten zij heel goed. Dat de kuur vaak erger is dan de kwaal ook. Bekijk het eens van de andere kant; oncologen werken onverminderd door en houden zich ook bezig met wetenschappelijk onderzoek. De heilige graal is helaas nog niet gevonden, dus kan ook niet geboden worden. Daarnaast zijn zij juist vaak ook betrokken bij hun patiënten als mens. Een mens dat met name kwaliteit van leven ook moet behouden. Er wordt wel degelijk steeds meer afgestapt van het ‘orgaandenken’. Er wordt meer naar bestrijden van specifieke kenmerken van een specifieke tumor van een specifieke patiënt gekeken. Dit is nog maar beperkt mogelijk maar er komen steeds nieuwe ontdekkingen bij. En ja, wietolie is ook bekend in het ziekenhuis en wordt niet angstvallig gemeden.
Helaas groeit het aantal mensen met kanker zo snel dat alle zeilen bijgezet moeten worden om iedereen die dat wil te kunnen helpen, zo goed als nu mogelijk. Ik hoop met iedereen mee dat een meer holistische benadering in de toekomst normaler wordt maar wil ook een steunbetuiging uitspreken naar al die hardwerkende oncologen, oncologie verpleegkundigen en onderzoekers. Echt waar. we doen wat we kunnen. We weten zelf heel goed dat dit te vaak nog niet tot genezing leidt.
Kiezen voor kwaliteit van leven kan de eerste stap zijn voor een kankerpatiënt om niet voor de gangbare behandelingen te kiezen. Echter als ze dat doen zonder alternatief lijkt het een keus voor de dood. Als je daarin kunt berusten Is dat een mooie weg om te gaan. De meesten willen echter leven en hebben dus een antwoord nodig op de vraag wat Is kanker? Of wat kan ik eraan doen? Of hoe heb ik het veroorzaakt door mijn keuzes of Was het pech? Ik heb deze vragen voor mijzelf kunnen beantwoorden en heb een hypothese opgesteld wat kanker Is. Die verklaart tot nu toe alle vragen die mij erover zijn gesteld of ik zelf eraan heb getoetst. Het lijkt dus een zinvolle verklaring te zijn.
Het wordt écht tijd anders naar een ziekte – dus ook naar kanker – te gaan kijken.
Ik geloof in God en laat alles op mij afkomen, ik rook en drink en geniet. Ben niet bang voor al die aanbevelingen die de KWF geeft. Mijn hoofd is elke dag leeg. Ik geef aan mijn lichaam toe, soms aktief maar ook innerlijke rust. Ik ben niet bang voor de dood en onafhankelijk. Dat wil ik ook blijven! Zal ook geen chemo nemen mocht ik wel kanker krijgen. Alles heeft zijn tijd en daarom vul ik mijn dag in zoals IK dat wil. Ik zorg dat er geen druk is en houd ook niet van verplichtingen. Ben lekker veel buiten en geniet van de natuur. Ik heb een niet-reanimeerpenning om mijn hals en wil zelf bepalen en accepteren wanneer het mijn tijd is.
Ik ben ook iemand met kanker. 4 jaar geleden ben ik geopereerd aan darmkanker, met aansluitend een half jaar chemotherapie. Maar omdat ik als sinds 1997 bij een therapeute voor traditionele chinese geneeskunde kom, heb ik ook aanvullende kruiden gekregen. In augustus vorig jaar kreeg ik pijn links boven mijn borst. De dokter kon niets vinden. Allerlei onderzoeken, foto’, scans en echo’s later blijkt er een uitzaaiing van darmkanker in mijn longen te zitten. Inmiddels heb ik vanaf half maart weer 2 maanden chemokuur gehad en vandaag is het precies 8 weken geleden dat de linker bovenkwab van mijn long is weggehaald. Nadat ik 2 weken geleden was gestopt met morfinepilletjes, kreeg ik ernstige diaree, die ik nog steeds niet over is. Vorige week weer naar de huisarts. Die heeft weer bloed laten prikken en een longfoto laten maken. Vandaag hoorde ik dat de uitslag van het bloed heel goed was. HB gehalte, witte bloedlichaampjes, CEA waarde, alles prima. Geen ontsteking dus. Mijn ervaring is dan ook. Houd de zaken zelf in de gaten en laat de reguliere behandeling door andere zaken ondersteunen. Ik heb dit o.a. geleerd door het boek “Radicale remissie” van Dr. Kelly A. Turner te lezen.
Duidelijk verhaal. Zo ervaar ik de medische wereld zeker op gebied van kanker ook en eigenlijk bij de meeste andere ziektes ook. Word tijd dat de medische wereld holistisch gaat denken en zo de mens behandelt en ziet.
Heel waar geschreven mooi stuk.
In 2013 werd bij mij een goedaardige hersentumor geconstateerd (meningeoom) daar is tot op de dag van vandaag niets anders aan te doen dan bij erge toenemende klachten te bestralen.
De arts zei toen ik vroeg: ik ben 38 hoe kan dat nou… mevrouw (dikke pech).
Het belangrijkste is naar je lichaam luisteren en de ongezonde gewoontes uit je leven gooien.
Vertrouw altijd op jezelf en jouw gevoel dat heeft mij er tot op de dag van vandaag doorheen geholpen.
Heel veel respect Edwin voor de manier waarmee jij met je ziekte omgaat. Je bent hiermee een supervoorbeeld voor anderen. Ik hoop dat je nog heeeeeeeeeel lang deze berichten mag posten. Anderen kunnen hun voordeel hiermee doen!!!
Ik heb sinds het begin van mijn diagnose het gevoel gehad dat de oorzaak ligt in langdurige stress, verdriet en of rancune. Ik zie de oorzaak in mijzelf en heb mijn leven radicaal omgegooid. Dagelijks kamp ik met angsten en onzekerheid, maar meer en meer leer ik er mee om te gaan en verwerk ik de langdurige problemen die zich in mijn hoofd opspelen. Vertrouwen en berusting zorgen ervoor dat ik weer hoop heb. Ik leef bewust. Eet bewust, neem rust en mediteer, beweeg voldoende en heb alle vertrouwen in mijn pad en niemand die mij daar vanaf brengt.
Helemaal waar.
Volledig mee eens.
Dapper