Hebben we een vraag? Dan sluiten we die af met het geven van een antwoord.
Ons hele westerse leven is doordrenkt met oplossingsgericht denken en doen. Veel van onze uitdagingen bestaan, doordat we ons niet laven aan de inzichten die de juiste vraag biedt.
Terwijl het antwoord in de vraag zit. Dat is wel zo belangrijk om te weten voor je belangrijke levensvragen!
Oplossingsgericht werken
Ervaren we een probleem? Dan willen we daar zo snel mogelijk een oplossing voor.
Het zit in ons systeem: hebben we het koud, dan zorgen we dat we weer warm worden. Ervaren we ongemak of pijn: we proberen die te verminderen of te laten verdwijnen. Het is heel menselijk te streven naar een comfortabele situatie: voldoende geld, een gevulde koelkast, ons geliefd voelen.
Maar we leven in een tijd waarin we steeds meer zien dat oplossingsgericht werken niet meer werkt. Kijk naar personeelstekorten, toeslagen, Groningen, de stikstofcrisis…
Alle gekozen oplossingen zijn gericht op het eindresultaat, de beantwoording van de vraag.
Het kabinet heeft zich ten doel gesteld de stikstofdepositie per 2030 te halveren. Waarmee we in een impasse zijn beland.
De kinderopvangtoeslag heeft veel ouders in het ongeluk gestort. Een oplossing meende de overheid te vinden in het betalen van een fictief voorschotbedrag.
Digitaliseringsoplossingen werken vervreemding met onszelf en de ander in de hand.
In al deze drie voorbeelden is het probleem niet opgelost.
Oplossingsgericht leven
In ons individuele leven denken we net zo goed oplossingsgericht als op het macroniveau van onze samenleving.
Als mens hebben we de focus op de oplossing, de beantwoording van de vraag. Als we een antwoord op de vraag geven, lost de vraag als het ware op. Doordat we de vraag beantwoorden, wordt de vraag overbodig, is irrelevant geworden. We hebben toch de oplossing gevonden? Daar houden we aan vast. Dan kunnen we overgaan tot de orde van de dag.
We ervaren het als vervelend als de vraag opnieuw opduikt. En het is terecht dat we dat vervelend vinden! Omdat we daardoor het vervelende gevoel ervaren dat we de vraag verkeerd beantwoord hebben.
En die vraag hebben we ook verkeerd beantwoord. Omdat het antwoord in de vraag zit. Maar we hoeven onszelf dat helemaal niet aan te rekenen.
De meeste van onze uitdagingen veranderen. Onze visie erop verandert. Omstandigheden veranderen. Continue. Dat kunnen we vooraf niet allemaal voorzien; het leven is dynamisch!
Het resultaat is altijd anders
Al eens gemerkt dat al je bloed, zweet en tranen ten spijt, je inspanningen nooit het resultaat opleveren zoals je voorziet? Het eindresultaat is altijd minder of beter, maar nooit volgens de verwachting die je in eerste instantie had. Dat kan ook niet. Als je ergens aan begint, kun je het geheel nog niet overzien. Dat is ook menselijk.
Je kunt niet weten wat het resultaat precies zal zijn.
We zoeken de oplossing buiten onszelf
Het is dus een illusie te denken dat een antwoord 100% juist is, of dat dat zo blijft met het verstrijken van de tijd. Dat blijkt bijvoorbeeld bij onze oplossingsgerichte zoektocht naar liefde en geluk. De betekenis die je eraan geeft blijft niet hetzelfde. Wat je eens je thuis noemde, zie je nu misschien als slechts een stapel stenen.
Het antwoord op je vraag
Op zoek naar een antwoord of oplossing, denken we die buiten onszelf te vinden.
In de ander; een vriend, arts, coach, partner of held. Of in iets anders; promotie, die bijzondere volgende vakantie, de wereld verbeteren.
Maar je bent het zelf die die vraag, kwestie of issue heeft. Je bent zelf de probleemeigenaar. Dan kan kennis over wat je aan het hart gaat, zich toch nergens anders bevinden dan in jezelf? Het maakt het toch onlogisch te denken dat het antwoord op je vraag buiten jezelf zou liggen?
Wat gebeurt er als je de vraag niet beantwoordt?
Natuurlijk, je moet er niet aan denken in vele gevallen. Om de vraag zelf opnieuw ter discussie te stellen, ter heroverwegen. Het lijkt vaak extra tijd en geld te kosten…maar je kunt de vraag ook voor je gaan laten werken. Dat gebeurt als je onderzoekt wat jouw vragen zijn en je een antwoord niet meer afdwingt.
Ik zal je vertellen…de klanten die bij mij komen – particulier en organisaties – ontdekken dat ze vragen hebben die niet, onjuist of onvolledig beantwoord zijn. Ondanks dat ze zeer oplossingsgericht bezig zijn. Dat is slecht én goed nieuws.
Het slechte nieuws is dat je het gevoel kunt krijgen dat je de vraag hebt genegeerd of onjuist hebt beoordeeld.
Wat je jezelf hoogstens kunt verwijten is, als je na je ontdekking van de vraag je niets met de vraag zou doen! Want je ontdekking geeft je de mogelijkheid kennis te verwerven over dat wat werkelijk belangrijk voor je is. Voor jou persoonlijk. Dat is toch bijzonder goed nieuws?
Wat denk je?
Inderdaad, wat denk je?
Heb je met deze blogspot een antwoord op jouw vraag gekregen?
Ik hoop van niet. Want de intentie van mijn woorden is juist het belang van je vragen te benadrukken. Die geven je het inzicht dat een antwoord je niet duurzaam geeft.
Check je eigen ervaringen maar eens…;)!
Ben je intussen toe aan het kennismaken met de wijsheid die zich in jou bevindt? De kennis over jezelf, je zelfkennis? Door je vraag voor te laten werken?
Iedereen wil de vruchten plukken van wijzer worden, maar niet iedereen is bereid om die ontdekkingstocht aan te gaan. Terwijl het de belangrijkste queeste in ieders leven is.
Je kunt iets niet weten, maar je hoeft niet onwetend te blijven.
De praktisch filosoof is de persoon die je in contact kan brengen met je eigen wijsheid. Plan daarom nu je vrijblijvende kennismaking:
