En nou is het afgelopen!
In ‘De avondshow met Arjen Lubach’ verkondigt de man met dezelfde naam dat er teveel coaches in Nederland zijn.
Veel te veel zelfs. En hun aantal de laatste jaren ook nog eens rap is toegenomen. Volgens Lubach heeft Nederland nu bijna 100.000 hulpverleners waar coachees naar toe gaan.
Dan zijn er in Nederland ook nog heel veel verschillende coaches: life coach, hondencoach, RT Coach, paardencoach, etcetera.
De branchevereniging Nobco benadrukt dat het belangrijk is naar de kwaliteit van coaches te kijken.
Nu is ‘kijken naar’ best een populaire uitspraak, een uitspraak die in media en politiek steeds meer gebezigd wordt. Kijken naar suggereert dat degene die het toezegt er aandacht aan zal besteden, terwijl de zinsnede zelf een toezegging is weinig smart is. Zo blijkt er geen andere resultaatverplichting uit, anders dan de belofte van het kijken.
Dus wat wat kan degene die op zoek is naar een kwalitatief goede coach, concreet met kwaliteitsverklaring die niets zegt over de kwaliteit waarover Nobco zou waken?
Is het daarmee juist niet een bevestiging van Lubach’s kritiek dat de impact van dergelijke begeleider bedenkelijk is…
Het is een niet-beschermd beroep waarvan de uitoefening vooraf gaat door een magere opleiding. Iedereen kan een bordje met die strekking op zijn gevel hangen. Een ervaringsdeskundige is niet per se een professional.
En stelt Lubach: “En nou is het afgelopen met al die coaches die niks verkopen waar je beter van wordt”.
Heeft hij gelijk?
Oplossing buiten jezelf?
De feiten die Lubach noemt kunnen niet ontkend worden. Velen onder ons zullen de essentie van Lubach’s constateringen herkennen.
Zijn constateringen sluiten echter perfect aan bij onze behoefte de oplossing voor onze problemen buiten onszelf te zoeken. We kunnen nu eenmaal de oplossing niet buiten onszelf vinden.
Als je ruzie hebt met je lief, kun je die niet oplossen met je buurman. Maar het is wel wat we doen. We hopen de oplossing bij de ander te vinden: de psycholoog, de dokter, de vriendin of …de coach. Of bij iets anders: religie, therapie, rijkdom, social media, of een carrière.
Arjen Lubach verklaart waarom er teveel coaches zijn (video 9 minuten)
Terug naar de bron!
Professionele zorgverleners in de mentale zorg steunen en kreunen onder het toenemend aanbod mensen met psychische klachten. Die klachten hebben veelal te maken met vraagstukken over geluk en zingeving die de ander niet kan oplossen. Omdat de zorgverleners, net als elk ander, niet beschikken over kennis van de bron van het probleem. Dus, terug naar de bron is het devies.
Dat geldt dus ook voor de coach.
Een Plan van Aanpak, oplossingsrichting, advies of troost leiden juist af van de bron. Naar de bron heeft te maken met: Wat is de werkelijke vraag? Wat zijn signalen zoals weerstand? Wat is het echte probleem?
Eigen wijsheid: je bron
Ruzie met je vriendin? Ga dan terug communiceren met je vriendin, want tussen jullie bestaat je probleem.
Heb je een te grote ambitie, last van teleurstelling of ander ongemak?
Inzicht daarover vind je in de bron, de kennis waar je zelf over beschikt. En meer dan je zelfkennis: je beschikt als geen ander over je eigen wijsheid.
Het goede gevoel of troost dat de ander je bezorgt brengt je die specifieke kennis niet. Desalniettemin heb je door de blinde vlek, die iedereen heeft, iemand nodig. Om in contact te komen met je eigen wijsheid. En wie beter dan degene die wijsheid als het hoogste goed op deze wereld beschouwt is daarvoor de aangewezen persoon?
Logischerwijs is dat de praktisch filosoof. Hij praktiseert filosofie, dat niet voor niets staat voor liefde voor de wijsheid. Aan de mening van de ander heb jij niets. Het gaat je toch om die wijsheid?
Mijn geheim…
Ik zal jullie een geheim verklappen. Ik heb mij de laatste jaren uitgegeven voor iets die ik niet ben. En dat ga ik hier en nu rechtzetten.
Een paar jaar geleden benadrukten marketeers, klanten, familie, vrienden, ja, zelfs mijn eigen partner, dat het veel beter is mijzelf in de markt te zetten als filosofisch coach. Dan weet iedereen wat klanten kunnen verwachten en wat ze kunnen bereiken door met mij in zee te gaan. Aldus mijn omgeving. Ik betwijfel dat. Toen en nu.
Ik kon gebruik maken van verschillende toevoegingen: persoonlijk, life, job, carrière of wandelcoach. Het paste me allemaal. Dat dacht ik tenminste.
Maar iets wat iemand allemaal past, past nooit als gegoten. Terwijl ik perfectie nastreef in mijn werk met mensen. Omdat elk mens dat van een praktisch filosoof mag verlangen.
Maar iets wat iemand allemaal past, past nooit als gegoten.
De betekenis van coach (volgens woordenboeken)
Van Dale: iemand die sporters adviseert en begeleidt.
Woorden.org: iemand die de spelers traint en probeert tot goede prestatie te brengen.
Algemeen Nederlands Woordenboek: trainer.
WikiWoordenboek: (beroep) iemand die beroepsmatig mensen of dieren begeleidt teneinde hun prestaties te verbeteren.
Ensie: trainer. Iemand die voor zijn beroep of ook wel uit liefhebberij een sportploeg of een individuele sporter op technisch en tactisch gebied begeleidt; oefenmeester; trainer.
Ik ben geen coach!
En dan zie ik Lubach verkondigen dat er teveel van dergelijke ondersteuners zouden zijn.
En ik realiseer me in een vlaag van zelfreflectie: ik ben helemaal geen coach! Nooit geweest ook.
In eerste instantie ben ik mens en in tweede instantie ben ik praktisch filosoof. Eigenlijk al mijn hele leven. Mijn hele leven verwonder ik mij over dat waar anderen aan voorbijgaan. Denk ik door. Verscherp ik mijn denkvermogen door gaten te schieten in mijn eigen analyses.
Probeer ik een gebeurtenis te ontleden van mijn emoties en gevoelens. Tracht ik wat de ander werkelijk bezighoudt en mijzelf, te doorgronden.
Ik ben gekwalificeerd praktiserend filosoof. Dat vereist hard werken, een gedegen opleiding, bijscholing, continue alertheid en zelfreflectie. Dit alles onlosmakelijk verbonden met het talent waarmee ik geboren ben, namelijk effectief kunnen doorzien wat het probleem werkelijk is. En niet wat de ander of ikzelf denk dat het probleem is. Dat is namelijk niet relevant voor jou.
Op zoek naar zelfkennis?
Ik zet niet iemand in zijn kracht, geef geen advies en bied geen troost.
Simpelweg omdat ik dat niet kan. Ik kan je niet zeggen wat je het beste kunt doen. Alleen jij als probleemeigenaar weet dat. Ervaar je dat niet zo, dan heb je jezelf nog geen toegang verschaft tot jouw specifieke kennis, je zelfkennis en wijsheid.
Ik breng, degene die dat wil, in contact met zijn wijsheid. Gesprekken met de praktisch filosoof leiden tot zelfkennis voor de klant. Gezelligheid is voor thuis of in de kroeg, bij de praktisch filosoof doe je unieke kennis over jezelf op. Met een resultaat dat voor iedereen verschilt, maar het slaat altijd terug op de meest essentiële vraag van je leven: Wie ben ik?
Iedereen wil wijzer worden en zoekt die wijsheid dus buiten zichzelf. Het mooie van het leven is dat je zélf de wijsheid in pacht hebt. Je eigen overtuigingen, vooronderstellingen of blinde vlek beletten je het zicht daarop.
Dus wil je voortaan gebruik te maken van je eigen wijsheid? Neem dan contact op met de praktisch filosoof als eerste stap om connectie te maken met je eigen wijsheid!
P.S.: Doorliep je reeds een coachingstraject, stel jezelf dan de vraag of je probleem werkelijk opgelost is. Ben je op zoek naar de beste coach, dan is dit iets om rekening mee te houden bij je keuze.
En? Heeft Arjen Lubach gelijk? Wat vind jij?
Hoe dan ook…de betekenis van coach inachtnemend…die komt het best tot zijn recht op het sportveld.
