Levensfase

Elk leven kent fases. Vanuit filosofisch oogpunt kent elke levensfase zijn eigen uitdagingen die we kunnen beschouwen om er wijzer van te worden.
Elke levensfase kenmerkt zich door specifieke eigenschappen.
De kindfase staat bol van naïviteit, kenmerkend voor het begin van het leven waarin we nog allerlei dingen moeten. Het staat ook voor onschuldigheid, ontvankelijkheid en onbevangenheid, die we in ons latere leven veelal van ons af schudden.
De puber zweeft tussen kind en volwassenheid in. Het lichaam verandert duidelijk waarneembaar, minder zichtbaar is wat er in de binnenwereld van de adolescent verandert. Hij/zij heeft steeds zijn ouders nodig, maar is ook duidelijk op weg naar zelfstandigheid.
De volwassene komt tot volle bloei. Qua liefde, werk, zingeving en als het goed is ook qua geluksbeleving. Het is een vaak drukke periode, waar stilstaan of momenten voor reflectie schaars zijn. Door impactvolle, doorgaans vervelende gebeurtenissen wordt men ineens op zichzelf teruggeworpen.
De laatste fase van de levensloop van de mens kenmerkt zich niet alleen door afneming van vermogens, lichamelijke vitaliteit, levenservaring, maar leent zich ook buitengewoon voor mentorschap, reflectie en bezinning.